Jezioro episzelfowe

Schematyczny przekrój przez granicę lądu i lodowca szelfowego:
1) jezioro episzelfowe (słodkowodne),
2) woda morska (słona),
3) lodowiec szelfowy,
4) pokrywa lodowa jeziora,
5) podłoże skalne
Oaza Amery’ego na Antarktydzie: w centrum zdjęcia znajduje się duże jezioro episzelfowe Beaver Lake, Lodowiec Szelfowy Amery’ego rozciąga się jeszcze daleko na północny wschód (w górę i na prawo)

Jezioro episzelfowe – naturalny zbiornik wody słodkiej, powstały przez zamknięcie odpływu wody z doliny (fiordu) przez lodowiec szelfowy. Ze względu na różnicę gęstości, napływająca od góry woda słodka tworzy warstwę na powierzchni gęstszej wody morskiej, sięgającą głębokością aż do podstawy bariery lodowca. Jeziora episzelfowe są unikatowymi zbiornikami wody, jako że nie posiadają stałego dna – fizycznie od dołu jezioro ogranicza warstwa słonej wody[1].

Jeziora tego typu występują niemal wyłącznie w Antarktyce, z nielicznymi wyjątkami w Arktyce. Największym jeziorem episzelfowym Antarktydy jest Beaver Lake w oazie antarktycznej sąsiadującej z Lodowcem Szelfowym Amery’ego[2].

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Epi
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Life
    BŁĄD PRZYPISÓW

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in