Back جون ماكنرو Arabic چون ماكينرو ARZ John McEnroe AST Джон Мак-Інрой Byelorussian Джон Макенроу Bulgarian John McEnroe Catalan John McEnroe Czech Джон Макинрой CV John McEnroe Welsh John McEnroe Danish
 John McEnroe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1959 |
| Wzrost |
180 cm |
| Gra |
leworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1978 |
| Zakończenie kariery |
1992 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
77 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (3 marca 1980) |
| Australian Open |
SF (1983) |
| Roland Garros |
F (1984) |
| Wimbledon |
W (1981, 1983, 1984) |
| US Open |
W (1979–1981, 1984) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
78 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (3 stycznia 1983) |
| Australian Open |
SF (1989) |
| Roland Garros |
QF (1992) |
| Wimbledon |
W (1979, 1981, 1983, 1984, 1992) |
| US Open |
W (1979, 1981, 1983, 1989) |
| Odznaczenia | |
| |
John McEnroe (John Patrick McEnroe Jr., ur. 16 lutego 1959 w Wiesbaden) – amerykański tenisista, występujący na światowych kortach od 1978 do 2006 roku, klasyfikowany w rankingu ATP na 1. miejscu w grze pojedynczej (1980) i na 1. miejscu w grze podwójnej (1983); mistrz siedmiu turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej (1979-1984), dziewięciu w grze podwójnej (1979-1992) i jednego w grze mieszanej (1977); zwycięzca ATP Finals 1978, 1983 i 1984 w grze pojedynczej oraz w latach 1978–1984 w grze podwójnej; pięciokrotny zdobywca Pucharu Davisa wraz z drużyną Stanów Zjednoczonych (1978-1992); finalista Pucharu Hopmana 1990 wraz z drużyną Stanów Zjednoczonych. Tenisista leworęczny z jednoręcznym bekhendem.
Do 2006 roku wygrał 77 turniejów ATP Tour w grze pojedynczej, 78 w grze podwójnej i 1 w grze mieszanej, co jest najwyższą łączną sumą wygranych zawodów w historii tenisa.
W sezonie 1984 wygrał 82 mecze singlowe, a przegrał 3, co daje mu najwyższy w dziejach procent wygranych spotkań w jednym roku kalendarzowym (96,5%).
W 1981, 1983 i 1984 nagradzany był tytułem Tenisisty Roku ATP i Mistrza Świata ITF.
Znany ze swojego wybuchowego charakteru; w czasie meczów wielokrotnie wszczynał kłótnie z sędziami, za co często karany był dyskwalifikacją. Do historii przeszedł jego okrzyk You cannot be serious, którego adresatem był jeden z arbitrów w czasie turnieju wimbledońskiego w 1981 roku[1]. Taki tytuł nosi również autobiografia tenisisty, wydana w 2002 roku.
Jego największymi tenisowymi rywalami byli: Ivan Lendl (z którym rozegrał 36 profesjonalnych pojedynków), Jimmy Connors (34), Bjorn Borg (14), Stefan Edberg i Mats Wilander (po 13).
W 1999 został włączony do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[2].
Po zakończeniu kariery tenisowej pracował jako kapitan reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Davisa. Obecnie jest komentatorem tenisowym; współpracuje ze stacją Eurosport w czasie turniejów wielkoszlemowych.
Od września 2017 pełni funkcję kapitana Drużyny Światowej w międzynarodowych rozgrywkach o Puchar Lavera.
- ↑ McEnroe was right on that call? You cannot be serious! | The Independent | The Independent [online], independent.co.uk [dostęp 2021-05-01] (ang.).
- ↑ John McEnroe | International Tennis Hall of Fame [online], www.tennisfame.com [dostęp 2019-09-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-29] (ang.).