Back جون ستيوارت (سياسي) Arabic جون ستيوارت (ايرل بيوت التالت) ARZ Джон Сцюарт Byelorussian Джон Ст’юарт BE-X-OLD John Stuart Czech John Stuart, 3ydd Iarll Bute Welsh John Stuart, 3. jarl af Bute Danish John Stuart, 3. Earl of Bute German John Stuart, 3rd Earl of Bute English John Stuart, 3a Grafo de Bute Esperanto
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Premier Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 26 maja 1762 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
John Stuart (ur. 25 maja 1713 w Edynburgu, zm. 10 marca 1792 w Londynie) – premier w latach 1762-1763. Bute był nauczycielem Jerzego III i miał największy wpływ na politykę królewską od czasu jego wstąpienia na tron w roku 1760. Zakończył wojnę siedmioletnią, jednak pod naciskiem opinii publicznej podał się do dymisji.
Bute był pierwszą czołową postacią polityki westminsterskiej pochodzenia szkockiego od czasu unii Anglii i Szkocji w 1707.
Bute był przedtem nauczycielem następcy tronu Jerzego, później on i Jerzy III Hanowerski starali się wzmocnić władzę królewską, realizując tzw. Ideę Króla - Patrioty (The Idea of a patriot King), koncepcję silnej władzy królewskiej, którą dwa dziesięciolecia wcześniej opracował Henry St John, 1. wicehrabia Bolingbroke (1678-1751).
Bute nie miał jednak poparcia parlamentu, w którym był postrzegany jako "king's man", więc po roku musiał (mimo nacisków na parlament ze strony Jerzego III) ustąpić ze stanowiska. Koncepcję Bolingbroke'a-Bute'a zrealizował do pewnego stopnia dopiero William Pitt Młodszy (rzecz jasna z pomocą króla) po 1782 roku.
Zapamiętany został jako „lepszy ogrodnik niżeli polityk”. Był przez jakiś czas dyrektorem Kew Gardens i na jego cześć nazwano rodzaj roślin – Butea[1].
- ↑ G. P. Lewis, Brian Schrire, Barbara Mackinder, Mike Lock: Legumes of the World. Royal Botanic Gardens, Kew, 2005, s. 407. ISBN 978-1-900347-80-8.