Portret Manassego w Promptuarii Iconum Insigniorum | |
król Judy | |
Okres |
od 609 p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Zebidda z Rumy |
Żona |
Nechuszta |
Dzieci |
Jojakim (hebr. יְהוֹיָקִים, właśc. Eliakim (skrócona forma imienia Jehojakim, znaczącego prawdopodobnie „Jahwe podnosi”; ur. 634 p.n.e., zm. 598 p.n.e.) – król starożytnej Judy, panujący w latach 609–598 p.n.e., syn króla Jozjasza i Zebiddy z Rumy.
Został wyniesiony na tron przez faraona Necho II i był od niego zależny. Wkrótce potem kraj Necho został podbity przez Chaldejczyków, a ich władca – Nabuchodonozor II – uczynił Jojakima swym lennikiem.
Z niejaką Nechusztą miał syna i następcę Jechoniasza.