Julian Ursyn Niemcewicz

Julian Ursyn Niemcewicz
Ilustracja
obraz pędzla Antoniego Brodowskiego (1820)
Herb
Rawicz
Rodzina

Niemcewiczowie herbu Rawicz

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1758
Skoki

Data i miejsce śmierci

21 maja 1841
Paryż

Ojciec

Marceli Niemcewicz

Matka

Jadwiga z Suchodolskich

Żona

Susan Livingston Kean

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Księstwo Warszawskie)
Podpis Juliana Ursyna Niemcewicza
Jan Chrzciciel Lampi, Portret Juliana Ursyna Niemcewicza, 1796
Antoine-Jean Gros, Portret Juliana Ursyna Niemcewicza, 1833–1834
Popiersie przy pałacu ursynowskim

Julian Ursyn Niemcewicz herbu Rawicz, ps. i krypt.: Anonim; Iwan Wasilewicz, oficer w wojsku moskiewskim; J.N.; J.U.N.; J.Ur.N.; Julius Orion; Mośko Jankiele (ur. 16 lutego 1758 w Skokach na Polesiu, zm. 21 maja 1841 w Paryżu) – polski dramaturg, powieściopisarz, poeta, historyk, pamiętnikarz, publicysta, tłumacz, wolnomularz, zastępca wielkiego mówcy Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polskiego w 1781 roku[1], członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791–1792[2].

  1. Ludwik Hass, Wolnomularstwo w Europie środkowo-wschodniej w XVIII i XIX wieku, 1982, s. 170.
  2. Ambroise Jobert, Komisja Edukacji Narodowej w Polsce (1773–1794). Jej dzieło wychowania obywatelskiego, przełożyła i uzupełniła Mirosława Chamcówna, przedmową opatrzył Henryk Barycz, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1979, s. 278.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in