Kampania belgijska

Kampania belgijska

II wojna światowa, front zachodni, operacja Fall Gelb
Belgijscy żołnierze prowadzeni pod strażą do niemieckiej niewoli po upadku fortów Eben-Emael, 11 maja 1940
Czas	10–28 maja 1940
Miejsce	Belgia
Przyczyna	niemiecki atak na Francję, niemieckie roszczenia terytorialne
Wynik	zwycięstwo Niemców
Strony konfliktu
Belgia  Francja  Wielka Brytania  III Rzesza
Dowódcy
Leopold III Maurice Gamelin po 19 maja: Maxime Weygand Lord Gort Fedor von Bock Gerd von Rundstedt
Siły
144 dywizje 13974 działa 3384 czołgi 2249 samolotów 141 dywizji 7378 dział 2445 czołgów 5446 samolotów (4020 bojowych)
Straty
ponad 222 443 (w tym około 200 000 jeńców), około 900 samolotów nieznane, lecz przynajmniej 43 spadochroniarzy poległo, a dodatkowo 100 zostało rannych
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Kampania belgijska – obok kampanii holenderskiej i inwazji na Luksemburg jedna z kampanii Wehrmachtu będących częścią składową operacji Fall Gelb, niemieckiego planu podbicia Europy Północno-Zachodniej podczas II wojny światowej w 1940 roku. Niemiecki atak rozpoczął się 10 maja i zakończył się kapitulacją Belgii 28 maja. Ta faza operacji Fall Gelb jest także znana także jako bitwa o Flandrię.