Back إمبراطورية كانيم-بورنو Arabic Regne de Kanem-Bornu Catalan Kanem-Bornu German Kanem–Bornu Empire English Imperio Kanem-Bornu Esperanto Kanem-Bornu Inperioa Basque Kanem-Bornu Finnish Royaume du Kanem-Bornou French Daular Kanem-Bornu Hausa אימפריית קאנם בורנו HE
| 700–1846 | |||
| |||
| Ustrój polityczny | |||
|---|---|---|---|
| Stolica | |||
| Data powstania |
700 (Kanem), 1380 (Bornu) | ||
| Data likwidacji |
1893 (Bornu) | ||
| Władca |
Kade Alunu (Kanem), Ali IV Dalatumi (Bornu) | ||
| Religia dominująca | |||
Położenie na mapie
| |||
Kanem-Bornu – państwo afrykańskie, istniejące od VIII do XIX w. w okolicach jeziora Czad. Jego nazwa jest połączeniem nazw dwóch państw: Kanem i Bornu, które następowały po sobie. Bornu uważane jest za kontynuację Kanem, ze względu na ciągłość władzy sułtańskiej w obu tych państwach. Sułtani z założonej w 800 roku dynastii Saif rządzili ponad 1000 lat.
Państwo Kanem powstało w VIII w. W XI w. jego władcy przyjęli islam. Szczyt potęgi królestwa przypada na wiek XII–XIII, gdy za panowania króla Dunama Dibbalami armia państwa miała liczyć 30 tysięcy wojowników. W XV w. centrum władzy przeniosło się ze wschodu, z Kanem, na zachód do Bornu, które rozwijało się już od XIV w. Zmiany te przyniosły znaczące korzyści państwu Kanem-Bornu. W XVI–XVII w. za panowania Idrisa Alumy ponownie stało się znaczącą potęgą w regionie.
Do jego upadku w XIX w. przyczyniły się najazdy ludów Fulbe.