AK z komorą zamkową II typu | |
Państwo | |
---|---|
Projektant | |
Producent | |
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy |
1946–1948 |
Produkcja |
1949–1959 (następnie AKM) |
Dane techniczne | |
Kaliber |
7,62 mm |
Nabój | |
Magazynek |
łukowy 30 nab. |
Wymiary | |
Długość |
870 mm (z kolbą stałą) |
Długość lufy |
415 mm |
Długość linii celowniczej |
378 mm |
Masa | |
broni |
3,8 kg (z pustym magazynkiem) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku |
715 m/s |
Energia pocz. pocisku |
ok. 2000 J |
Szybkostrzelność teoretyczna |
600 strz./min |
Szybkostrzelność praktyczna |
40-100 strz./min |
Zasięg maks. |
ok. 1000 m |
Zasięg skuteczny |
ok. 400 m (pojedynczo do „popiersia”), |
Karabinek AK (także: AK-47[2][a], ros. AК, Aвтомат Калашникова[b], pot. kałasznikow, kałach[3]) – radziecki karabinek automatyczny opracowany tuż po II wojnie światowej przez Michaiła Kałasznikowa. Zastąpiony pod koniec lat 50 przez karabinek AKM (będący jego zmodernizowaną wersją). Szerokie rozpowszechnienie broni opartej na systemie AK, czynią tę konstrukcję jedną z najpopularniejszych wśród karabinków automatycznych XX i XXI w.
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>