Karta Polaka

Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka
Nazwa potoczna

Karta Polaka

Państwo

 Polska

Data wydania

7 września 2007

Miejsce publikacji

Dz.U. z 2007 r. nr 180, poz. 1280

Tekst jednolity

Dz.U. z 2023 r. poz. 192

Data wejścia w życie

29 marca 2008

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

prawo administracyjne materialne

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2022 r. poz. 91

Wejście w życie ostatniej zmiany

29 stycznia 2022

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Karta Polakadokument potwierdzający przynależność do narodu polskiego, który może być przyznany osobie nieposiadającej obywatelstwa polskiego albo zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz deklarującej przynależność do narodu polskiego i spełniającej określone ustawą warunki.

Kartę Polaka ustanowiono ustawą z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2007 r. nr 180, poz. 1280), która określa uprawnienia posiadacza Karty Polaka, zasady przyznawania, utraty ważności i unieważniania Karty Polaka oraz właściwość i tryb postępowania organów w tych sprawach.

W latach 2008–2021 o Kartę Polaka ubiegało się 350 tys. osób, głównie z Białorusi oraz Ukrainy[1].

  1. Marcin Gońca, Magdalena Lesińska, EWOLUCJA KARTY POLAKA JAKO INSTRUMENTU POLITYKI PAŃSTWA, Ośrodek Badań nad Migracjami, czerwiec 2022, s. 9 [dostęp 2022-08-12] (pol.).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in