Kasyci

Kasyci (Kaššu, Kaszszu, Kaszu^[1]) – jeden ze starożytnych ludów, który zamieszkiwał rejon gór Zagros, a w latach ok. 1600–1100 p.n.e. władał Mezopotamią. Jego pochodzenie nie jest do końca jasne. Niektórzy badacze wywodzą Kasytów z południowo-zachodniego Iranu, ale teza ta nie jest dostatecznie uzasadniona. Źródła babilońskie podają, że Kasyci byli federacją kilku nomadycznych plemion.

Język kasycki jest językiem izolowanym. Nie stwierdzono jego pokrewieństwa ani z językiem sumeryjskim, ani z żadnym bliskowschodnim językiem semickim (np. akadyjskim czy aramejskim), ani z językami indoeuropejskimi (choć występują w nim indoeuropejskie zapożyczenia).

Niektóre imiona bóstw świadczą o kontaktach tego ludu z Indoeuropejczykami. Dotyczy to, na przykład, Buriasza, Marrutasza i Szuriasza, wykazujących podobieństwo do imion greckiego Boreasza oraz wedyjskich Marutów i Surji.