Kasztelan (łac. comes castellanus) – urzędnik ziemski w średniowiecznej Polsce, wcześniej określany jako komes grodowy lub żupan; nazwa „kasztelan” pojawiła się w XII wieku. Jego rolą było zajmowanie się administracją gospodarczą (ściąganiem danin na rzecz panującego), obroną i sądownictwem na terenie kasztelanii[1][2]. Kasztelanowi podlegali: chorąży[3], wojski, sędzia grodowy i włodarz[4]. W hierarchii kasztelan stał niżej od wojewody[1].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie :1