Katalizatory Zieglera-Natty – mieszaniny różnych związków chemicznych stosowanych jako heterofazowe katalizatory stereoselektywnej polimeryzacji olefin.
Dwa najpopularniejsze tego rodzaju katalizatory to:
Pierwszy z tych katalizatorów został opracowany w 1953 roku przez Karla Zieglera do otrzymywania niskociśnieniowego polietylenu; przy pomocy drugiego kilka lat później zespół Giulia Natty otrzymał po raz pierwszy regularny, izotaktyczny polipropylen.
Ziegler i niezależnie od niego Natta eksperymentowali z wieloma katalizatorami, które były mieszaninami nieorganicznych halogenków glinu, cynku, magnezu, tytanu, wanadu lub chromu oraz związków metaloorganicznych.
Karl Ziegler i Giulio Natta otrzymali za badania nad katalizatorami polimeryzacji olefin Nagrodę Nobla z chemii w 1963 roku.