Kauczuk

Kauczuk – ogólna nazwa dla materiałów wykazujących zarazem elastyczne, jak i lepkie własności.

Kauczuki są w olbrzymiej większości materiałami zbudowanymi z długich, przypadkowo splątanych z sobą cząsteczek polimerów, które nie wykazują tendencji do krystalizacji. Podobnie jak w zwykłej cieczy cząsteczki te mogą się wzajemnie przemieszczać, ale ich ruch jest ograniczony wzajemnym splątaniem. Splątanie tworzy rodzaj luźnej sieci, która pod wpływem rozciągania lub ściskania może ulegać łatwemu i odwracalnemu odkształceniu, ale w przypadku działania odpowiednio dużych sił ścinających materiał zaczyna płynąć w efekcie zrywania (rozplątywania) się węzłów luźnej sieci. W efekcie kauczuki charakteryzują się własnościami elastycznymi, przy zachowaniu ograniczonej zdolności do płynięcia.

Stanowią one półprodukt do otrzymywania gumy w wyniku wulkanizacji, czyli trwałego chemicznego sieciowania cząsteczek tworzących kauczuk.

Kauczuki dzieli się na naturalne i syntetyczne.

• Kauczuk naturalny – substancja otrzymywana z soku mlecznego (lateksu) roślin kauczukodajnych – drzew, krzewów lub roślin zielnych.
• Kauczuk syntetyczny – ogólna nazwa wszystkich kauczuków otrzymywanych na drodze syntezy chemicznej.