Pełne imię i nazwisko |
Kazimierz Romuald Mijal |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 września 1910 |
Data i miejsce śmierci |
28 stycznia 2010 |
Minister gospodarki komunalnej | |
Okres |
od 1 lutego 1956 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister-szef Urzędu Rady Ministrów | |
Okres |
od 21 listopada 1952 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Minister gospodarki komunalnej | |
Okres |
od 28 kwietnia 1950 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Prezydent Łodzi | |
Okres |
od 7 marca 1945 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Kazimierz Romuald Mijal (ur. 15 września 1910 w Wilkowie Pierwszym, zm. 28 stycznia 2010 w Warszawie[1]) – polski ekonomista i polityk komunistyczny, podczas wojny współpracownik Pawła Findera i Marcelego Nowotki, a następnie Bolesława Bieruta; sekretarz i poseł do Krajowej Rady Narodowej, poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji. W czasach stalinowskich należał do grupy najbardziej wpływowych polskich polityków. Odsuwany stopniowo od władzy po 1956, powołał konspiracyjną Komunistyczną Partię Polski, stał się zwolennikiem maoizmu i wyemigrował do Albanii, skąd prowadził agitację na rzecz komunizmu. Prezydent Łodzi (1945–1947), minister gospodarki komunalnej (1950–1952), minister-szef Urzędu Rady Ministrów (1952–1956) oraz minister gospodarki komunalnej (1956–1957).