miasto na prawach powiatu | |||||
ul. Sienkiewicza, Pałac Biskupów Krakowskich, Bazylika katedralna, plac Artystów, pomnik Homo Homini, Kadzielnia | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Aglomeracja | |||||
Prawa miejskie |
przed 1259 | ||||
Prezydent | |||||
Powierzchnia |
109,65[1] km² | ||||
Wysokość |
od 260 do 408 m n.p.m. | ||||
Populacja (30.06.2024) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
41 | ||||
Kod pocztowy |
25-001 do 25-900 | ||||
Tablice rejestracyjne |
TK | ||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||||
50°52′27″N 20°38′00″E/50,874167 20,633333 | |||||
TERC (TERYT) |
2661011 | ||||
SIMC |
0945930 | ||||
Urząd miejski Rynek 125-303 Kielce | |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Kielce – miasto na prawach powiatu w południowo-wschodniej Polsce, stolica województwa świętokrzyskiego. Położone w Górach Świętokrzyskich, nad rzeką Silnicą, historycznie w Małopolsce. Centralny ośrodek aglomeracji kieleckiej, stanowi regionalne centrum gospodarcze, naukowe, kulturalne oraz wystawienniczo-targowe. W mieście mieszka 181 211 osób[2].
Kielce uzyskały lokację miejską przed 1259 rokiem[3]. W ostatniej ćwierci XVI wieku położone były w powiecie chęcińskim województwa sandomierskiego, były własnością biskupstwa krakowskiego[4].
W latach 1841–1844 i 1867–1917 stolica guberni kieleckiej, natomiast w latach 1919–1939 i 1945–1998 stolica województwa kieleckiego.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie PopulacjaPowierzchnia
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Populacja2024