Kladogram

Kladogramdiagram w kształcie dendrogramu, przypominający drzewo filogenetyczne, ale nieuwzględniający czasu pojawiania się nowych linii ewolucyjnych. Jest produktem analizy kladystycznej. Z punktu widzenia kladystyki czas ukształtowania się poszczególnych cech nie jest istotny, a każdy z porównywanych współczesnych organizmów ma taki sam "czas ewolucji za sobą". Różnią się one jedynie odległościami momentów wyróżnienia z wcześniejszych linii ewolucyjnych.

Jeśli wyobrazimy sobie kladogram jako drzewo, którego pień stanowią cechy właściwe dla wszystkich opisywanych organizmów, konary cechy większych taksonów, a gałązki cechy poszczególnych gatunków, to śledząc drogę od szczytu (gatunki współczesne) można by było zebrać kompletne dane na temat wszystkich cech danego gatunku.

Chrotomys

Chrotomys silaceus




Chrotomys sibuyanensis




Chrotomys gonzalesi



Chrotomys whiteheadi





W znakomitej większości wypadków jest to jednak sytuacja wyidealizowana. W rzeczywistości duża część cech rozmieszczona jest losowo, bez korelacji z innymi, wiele cech zanika, aby pojawić się ponownie, niekoniecznie u podstawy konaru. Przyczyną może być konwergencja, nierównomierność tempa zmian, czy wreszcie fakt, że niektóre zmiany mają po prostu charakter losowy.

Stworzenie wiarygodnego drzewa rodowego wymaga zazwyczaj przyjęcia, że niektóre cechy – czy raczej ich trwałość – nie mają charakteru losowego, ale przyczynowy, a im dawniej się pojawiły, tym są trwalsze. Za przykład niech posłuży chociażby struna grzbietowa strunowców, na podstawie której można się było pokusić o stworzenie stosunkowo wiarygodnego drzewa rodowego współczesnych kręgowców.



From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in