Kolekta (łac. collecta – składka, zbiór) – modlitwa w liturgii kościołów chrześcijańskich, odmawiana przed pierwszym czytaniem w czasie mszy świętej lub nabożeństwa i zamykająca obrzędy wstępne. Wyraża ona charakter danej celebracji[1].
W Kościele rzymskokatolickim, w zwyczajnej formie rytu rzymskiego, po skończeniu hymnu „Chwała na wysokości Bogu” lub – jeżeli się go nie odmawia – po akcie pokuty i wezwaniach Kyrie eleison (jeżeli nie została wybrana tropowana trzecia forma aktu pokuty – „Panie, który […], zmiłuj się nad nami”[2]), celebrans ze złożonymi rękami mówi „Módlmy się”. Wszyscy modlą się przez pewien czas w milczeniu. Następnie celebrujący rozkłada ręce i odmawia modlitwę z Mszału. Po jej ukończeniu składa ręce, a lud odpowiada: „Amen”, uznając modlitwę za swoją[1][3].
Kolektą nazywa się też ofiarę pieniężną, zbieraną podczas mszy/nabożeństwa na określone cele, a w przenośni także ofiarę zbieraną przez fundacje w celu wykupu zwierząt gospodarskich (zwłaszcza koniowatych) od handlarzy.