Kompetencje administracyjne – właściwości prawem przypisane organom administracyjnym: uprawnienia lub pełnomocnictwa do załatwiania określonych spraw administracyjnych; także zadania tych organów przewidziane prawem administracyjnym. Nie istnieją organy bez kompetencji. W zakres kompetencji administracyjnych organów administracji mogą wchodzić także zadania obligatoryjne (obowiązki) tychże organów. W literaturze definiowana jest jako zdolność organu administrującego do skonkretyzowanego aktualizowania, w drodze odpowiedniego postępowania, potencjalnego obowiązku działania sformułowanego przez prawo[1].
Rodzaje kompetencji można określać ze względu na następujące kryteria:
Wyróżnia się też aspekt procesowy kompetencji administracyjnej. Wyróżnia się kompetencję procesową ogólną (dzięki niej można wyodrębnić takie organy administracyjne, które załatwiają sprawy indywidualne z zakresu administracji publicznej w drodze decyzji administracyjnej), jak i szczególną (zdolność konkretnego organu do załatwienia konkretnej sprawy indywidualnej)[2].
W Polsce organami administracji publicznej o kompetencji procesowej ogólnej są organy administracji rządowej, organy jednostek samorządu terytorialnego oraz inne organy państwowe i inne podmioty, gdy są one z mocy prawa lub na podstawie porozumień powołane do załatwiania spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych[3].
Spośród organów jednostek samorządu gminnego kompetencję procesową mają wójt (burmistrz/Prezydent Miasta), nie ma jej zaś rada gminy[4]. Na poziomie powiatu kompetencje procesową mają starosta i (w wypadkach, kiedy przewidują to przepisy szczególne) zarząd powiatu, z kolei na poziomie samorządu województwa – marszałek województwa i (w wypadkach, kiedy przewidują to przepisy szczególne) zarząd województwa.