Informacje ogólne | |||||
Finał |
9 maja 1992 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||
Nadawca | |||||
Prowadzący |
Harald Treutiger | ||||
Informacje dodatkowe | |||||
Reżyser |
Kåge Gimtell | ||||
Kierownik wykonawczy |
Frank Naef | ||||
Główny dyrygent |
Anders Berglund | ||||
Występ otwarcia |
Carola Häggkvist „All the Reasons to Live” | ||||
Występ interwałowy |
„A Century of Dance” – pokaz taneczny | ||||
Uczestnicy | |||||
Powrót | |||||
Łącznie |
23 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Komisja jurorska z każdego uczestniczącego kraju przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki. | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka |
„Why Me?” | ||||
Tekst i muzyka |
Seán Sherrard | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
37. Konkurs Piosenki Eurowizji 1992 został zorganizowany 9 maja 1992 roku w Malmö Isstadion w Malmö przez szwedzkiego nadawcę publicznego Sveriges Television (SVT), dzięki zwycięstwu reprezentantki Szwecji – Caroli Häggkvist podczas konkursu w 1991 roku.
Koncert finałowy prowadzili Lydia Cappolicchio i Harald Treutiger, a zwyciężczynią została reprezentantka Irlandii – Linda Martin, która za utwór autorstwa Johnny’ego Logana „Why Me?” otrzymała 155 punktów.
Podczas tegorocznego konkursu odnotowano ostatni udział Jugosławii, już jako Federalna Republika Jugosławii kilka dni po podziale na kilka niezależnych krajów, z których część wzięła udział w 1993. Był to ostatni udział kraju do 2004 roku (wtedy jako Serbia i Czarnogóra), ponieważ został wykluczony z konkursu po sankcjach nałożonych poprzez rezolucję 757 Rady Bezpieczeństwa ONZ, po wojnie w Bośni i Hercegowinie i wojnie o niepodległość Chorwacji.