Krater (stgr. κρατήρ kratḗr, od κεράννυμι „mieszam”) – starożytne naczynie ceramiczne lub metalowe, służące do mieszania wina z wodą. Typowe dla kultury greckiej, znane już w epoce minojskiej i mykeńskiej, popularne aż do czasów hellenistycznych; używane również przez Etrusków i Rzymian.