 „Sztorm-2” | |
| Bandera | |
|---|---|
| Operator | |
| Dane podstawowe | |
| Typ |
kuter ratowniczy |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data budowy |
1974-76 |
| Dane techniczne | |
| Liczebność załogi |
10 (8 - Cyklon[1]) |
| Długość całkowita (L) |
30,4 m |
| Szerokość (B) |
8,32 m |
| Zanurzenie (D) |
3,6 m |
| Pojemność |
brutto 201 BRT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
Cegielski-Sulzer 5AR25 |
| Moc silnika |
1200 KM (2 × 600 KM) |
| Liczba śrub napędowych |
1 |
| Prędkość maks. |
12,5 w. |
Kutry ratownicze typu R-27 – seria kutrów ratowniczych zbudowanych w latach 1974-1976 w gdańskiej Stoczni Wisła na zamówienie Polskiego Ratownictwa Okrętowego. Autorem projektu był inż. Władysław Dziekoński z biura projektowego PROREM.
Kutry typu R-27 były jednostkami łączącymi funkcje statku ratowniczego i holownika morskiego. Miały klasę lodową L3. Wnętrze dzieliło się na 7 przedziałów wodoszczelnych; konstrukcja stalowego kadłuba zapewniała niezatapialność jednoprzedziałową[2]. Długość kadłuba wynosiła 30,4 m, długość między pionami 28,52 m, szerokość całkowita 8,32 m, a średnie zanurzenie 2,3 m[2]. Napędzane były dwoma silnikami Cegielski-Sulzer 5AR25 o mocy po 600 KM każdy, umieszczonymi we wspólnym przedziale i napędzającymi, poprzez przekładnię redukcyjną, jedną śrubę[2]. Prędkość maksymalna wynosiła 12,5 węzłów, zasięg – 2500 Mm[2]. Jednostki wyposażono w hak i windę holowniczą Norwinch S-100-5 z uciągiem 13 ton[3]. Kutry typu R-27 były również wyposażone w urządzenia do prowadzenia prac gaśniczych (pompy ratownicze i pożarowe o wydajności 150 t/h, działka i kurtyny wodne, 4 pompy przenośne o wydajności 50 t/h) i nurkowych[4]. Załoga liczyła etatowo 12 osób, lecz faktycznie 10, a później nawet 7[2].
Serię zbudowała Stocznia Wisła w Gdańsku. Koszt budowy wynosił wówczas ok. 30 milionów zł[5].
Zbudowano cztery jednostki typu R-27:
M/s „Cyklon” (zwodowany w 1974 r.)
M/s „Huragan” (zwodow. w 1975 r.)
M/s „Tajfun” (zwodow. w 1975 r., w służbie od 1976 r.)
M/s „Sztorm-2” (zwodow. w 1976 r.)
- ↑ Dariusz Konkol, Tomasz Perka: Polskie statki ratownicze. Łódź: Księży Młyn, 2014, s. 39. ISBN 978-83-7729-102-3.
- ↑ a b c d e Rochowicz 2017 ↓, s. 77.
- ↑ Rochowicz 2017 ↓, s. 78.
- ↑ Oceania (pl14). [dostęp 2018-04-03].
- ↑ Rochowicz 2017 ↓, s. 76.