Kwetiapina
|
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2-[2-(4-dibenzo[b,f][1,4]tiazepin-11-ylo-1-piperazynylo)etoksy]etanol
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
łac. quetiapinum
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C21H25N3O2S
|
Masa molowa
|
383,51 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
111974-69-7
|
PubChem
|
5002
|
DrugBank
|
DB01224
|
SMILES
|
C1CN(CCN1CCOCCO)C2=NC3=CC=CC=C3SC4=CC=CC=C42
|
|
InChI
|
InChI=1S/C21H25N3O2S/c25-14-16-26-15-13-23-9-11-24(12-10-23)21-17-5-1-3-7-19(17)27-20-8-4-2-6-18(20)22-21/h1-8,25H,9-16H2
|
InChIKey
|
URKOMYMAXPYINW-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N05AH04
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria C
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustnie
|
|
|
Kwetiapina (łac. quetiapinum) – organiczny związek chemiczny z grupy dibenzotiazepin, lek przeciwpsychotyczny atypowy (drugiej generacji) stosowany w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych, zwłaszcza schizofrenii, zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i ciężkich epizodów depresji. Nierzadko kwetiapina stosowana jest także w leczeniu bezsenności, zaburzeń zachowania związanych z chorobami otępiennymi, zaburzeń lękowych, a także zespołu Tourette’a i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD, nerwica natręctw)[4].