Kwiaton

Kwiaton w zwieńczeniu szczytu
kwiaton

Kwiaton (fr. fleuron) – detal architektoniczny charakterystyczny dla motywów architektury i sztuki gotyku i neogotyku, wykonany w kształcie kwiatu o rozłożonych pączkach w otoczeniu zazwyczaj czterech liści na kilku poziomach[1][2][3], czasem uzupełniany żabkami.

W architekturze kwiaton stanowił najczęściej zakończenie iglicy będącej zwieńczeniem sterczyny, wimpergi, hełmu wieży, szczytu itp[1][2]. W sztuce stosowany był w meblarstwie, dekorował ołtarze i sprzęty kościelne, występował też w malarstwie[1].

Najbogatsze ukształtowanie posiadały kwiatony tworzone w XIII wieku[3].

Nazwę tę odnosi się również ogólnie do ornamentalnego potraktowania motywu kwiatu lub kwietnego bukietu.

  1. a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie sztuka1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie pwn
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie szolg
    BŁĄD PRZYPISÓW

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in