Lancia 037 Stradale | |
Producent | |
---|---|
Okres produkcji |
1982–1983 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment |
G (wersja drogowa) |
Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
Silniki |
R4 2,0 l |
Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
3915 mm |
Szerokość |
1850 mm |
Wysokość |
1245 mm |
Rozstaw osi |
2440 mm |
Masa własna |
1170 kg |
Lancia 037 – sportowy samochód produkowany przez włoską firmę Lancia w latach 1982–1983. Było to 2-drzwiowe coupé zbudowane z myślą o udziale w rajdach grupy B. Do napędu użyto doładowanego mechanicznie czterocylindrowego silnika rzędowego o pojemności 2 litrów. Moc przenoszona była na koła tylne poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów. Pod względem konstrukcyjnym samochód nawiązywał do modelu Montecarlo. Następcą została Lancia Delta S4.
Markku Alén, Attilio Bettega i Walter Röhrl zdobyli dla przy pomocy Lancii 037 zwyciężyli Rajdowe Mistrzostwa Świata Konstruktorów w 1983 roku. Był to ostatni samochód tylnonapędowy, który zdobył tytuł mistrzowski WRC.
Źródłem napędu został dwulitrowy silnik R4 DOHC (pochodzący od Fiata 131) z doładowaniem mechanicznym zamiast turbosprężarki. Rozwiązanie to niwelowało zjawisko turbodziury. Początkowo silnik osiągał moc 269 KM (198 kW), później został wzmocniony do 304 KM (224 kW - Evolution I). Ostateczna wersja 037, Evolution II, wyposażona była w rozwierconą do 2111 cm³ jednostkę o mocy maksymalnej 330 KM (242 kW).