Back Lehnswesen ALS إقطاعة Arabic Feudu AST Феод Byelorussian Фэод BE-X-OLD Феод Bulgarian Feu Catalan Léno Czech Len Danish Lehnswesen German
Lenno (łac. feudum) – w ustroju lennym majątek będący przedmiotem kontraktu lennego, czyli nadawany przez seniora wasalowi w użytkowanie i pobieranie części pożytków w zamian za wsparcie militarne lub finansowe. Później przez lenno rozumiano całość stosunków pomiędzy seniorem a wasalem typowych dla feudalizmu. W Europie instytucja ta wywodzi się z połączenia wczesnośredniowiecznych beneficjum i komendacji[1].
Czeskie léno, dolnoniemiecki len czy polskie lenno wywodzą się od wyrazu Lehen występującego zarówno w języku staro-wysoko niemieckim jak i w języku niemieckim a oznaczającego pierwotnie dzierżawę ziemi[2]. Przedmiotem lenna była z reguły nieruchomość, choć także urząd lub renta feudalna.
- ↑ Michał Sczaniecki: Powszechna historia państwa i prawa. Warszawa: LexisNexis, 2003, s. 77. ISBN 83-7334-030-0.
- ↑ Kazimierz Tymieniecki. Historia chłopów polskich do końca XIII w. 1969.; Władysław Kowalenko. Słownik starożytności słowiańskich: encyklopedyczny zarys kultury T. 3, Część 1, 1991; Benedykt Zientara. Dzieje gospodarcze Polski do 1939. 1969. s.90; Leszek Bednarczuk. Języki indoeuropejskie, T. 2, 1986 s. 772