Lope de Aguirre (ur. prawdopodobnie w Hiszpanii w 1510 r., zm. 27 października 1561 w Wenezueli) – hiszpański konkwistador pochodzenia baskijskiego o przydomku „Szalony” (hiszp. Loco) działający w Peru, Brazylii i Wenezueli.
Lope de Aguirre był jednym z najkrwawszych konkwistadorów hiszpańskich w Ameryce Południowej. Niemniej jego niewątpliwym osiągnięciem było pokonanie tropikalnego wnętrza kontynentu w 20 lat po Orellanie i odkrycie połączenia (bifurkacji) rzek Rio Negro i Orinoko.