Lotniskowce typu Queen Elizabeth

Lotniskowce typu Queen Elizabeth

HMS „Queen Elizabeth” i „Prince of Wales”
Kraj budowy	Wielka Brytania
Użytkownicy	Royal Navy
Wejście do służby	2017-2019
Zbudowane okręty	2
Okręty w służbie	2
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	65 000 t (pełna)
Długość	280 m
Szerokość	39 m (na linii wodnej) 73 m (całkowita)
Zanurzenie	11 m
Napęd	CODLAG: 4 silniki elektryczne o mocy 80 000 kW, 2 śruby
Prędkość	26 węzłów
Zasięg	10 000 mil morskich
Załoga	679–1600
Wyposażenie lotnicze	40 samolotów i śmigłowców
Multimedia w Wikimedia Commons

Lotniskowce typu Queen Elizabeth – typ dwóch brytyjskich współczesnych lotniskowców, które weszły do służby w marynarce brytyjskiej pod koniec drugiej dekady XXI wieku. Zastąpiły one wycofane wcześniej lekkie lotniskowce typu Invincible. Okręty mają wyporność 65 000 ton, długość 280 metrów i przenoszą do 40 samolotów krótkiego i pionowego startu i lądowania (V/STOL) lub śmigłowców. Podstawowe wyposażenie lotniskowców stanowią myśliwce wielozadaniowe Lockheed F-35B Lightning II oraz śmigłowce AgustaWestland Merlin. Uzbrojenie służy jedynie do samoobrony i stanowią je działka małokalibrowe, w tym kierowane radarowo zestawy Phalanx kalibru 20 mm. Napęd stanowią silniki elektryczne, dla których prąd wytwarzają turbiny gazowe i generatory wysokoprężne, pozwalające na osiąganie prędkości 26 węzłów. Okręty typu Queen Elizabeth są największymi w historii okrętami służącymi w Royal Navy i największymi na świecie po amerykańskich superlotniskowcach.

Po długim procesie projektowania i budowy, zapoczątkowanym decyzją rządu w 1998 roku, pierwszy okręt HMS „Queen Elizabeth” (R08) wszedł do służby w 2017 roku, uzyskując gotowość operacyjną w 2020 roku, a drugi HMS „Prince of Wales” (R09) wszedł do służby w 2019 roku. Okręty zbudowano w stoczni Babcock Marine w Rosyth, z udziałem licznych kooperantów, a za ich powstanie odpowiadało konsorcjum Aircraft Carrier Alliance, w skład którego wchodzą przedsiębiorstwa BAE Systems i Thales oraz brytyjskie Ministerstwo Obrony.