Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Rihanna | ||||
Wydany |
12 listopada 2010 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
luty–sierpień 2010 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
46:38 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent |
L.A. Reid, Rihanna, Carl Sturken i Evan Rogers (producenci wykonawczy), Veronika Bozeman, Alex da Kid, Ester Dean, Kuk Harrell, Mel & Mus, Makeba Riddick, The Runners, Sham, Soundz, Stargate, Christopher „Tricky” Stewart, Sandy Vee[1] | |||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Loud | ||||
|
Loud – piąty album studyjny barbadoskiej piosenkarki R&B Rihanny. Płyta została wydana po raz pierwszy 12 listopada 2010 roku przez wytwórnię Def Jam Recordings, lecz z nieznanych przyczyn jej wydanie zostało przesunięte na 19 listopada. Album został całkowicie zmieniony, niż wydany rok wcześniej Rated R, na którym poruszane są mroczne tematy w połączeniu z hip hopem, rockiem i dubstepem. Loud skupia się na szybszym tempie muzycznym, począwszy od dance-popu aż do electro-R&B i nawiązuje do dancehallu, znanego z Music of the Sun i A Girl Like Me, jednocześnie włączając rock do „California King Bed” i reggae inspirowane karaibskim nurtem do „Man Down”.
Utwory na płytę były nagrywane od lutego, częściowo w trakcie ostatnich dni trasy koncertowej Last Girl on Earth Tour i podczas kręcenia pierwszych scen do pierwszego filmu z udziałem Rihanny, zatytułowanego Battleship: Bitwa o Ziemię (2012). Nad płytą pracowali tacy producenci jak: StarGate, The Runners, Polow da Don, Tricky Stewart i Alex da Kid. Na płycie gościnnie wokalu użyczył Drake, Nicki Minaj i Eminem, który to zaśpiewał z Rihanną „Love the Way You Lie” tyle, że na płycie w utworze „Love the Way You Lie (Part II)”, Rihanna pełni funkcję wokalu prowadzącego. Britney Spears znalazła się na remiksie do „S&M”, którego nie posiada wersja albumowa.
Loud uzyskał pozytywne recenzje, za optymistyczny materiał i wokal Rihanny. Album znalazł się na pierwszej pozycji zarówno w Kanadzie, jak i Szwajcarii. W Ameryce trafił na miejsce trzecie, ze sprzedażą 207 000 kopii, co dało rekord w liczbie kupionych egzemplarzy Rihanny w pierwszym tygodniu po wydaniu. Wielkiej Brytanii album wspiął się na szczyt notowania, a ponadto pięciokrotnie pokrył się platyną i został okrzyknięty czwartym najlepszym albumem z 2010 roku w tym kraju.
Z płyty wydano siedem singli, w tym międzynarodowy hit „Only Girl (In the World)”, „What’s My Name?”, które wspięły się na szczyt UK Singles Chart oraz „S&M”, który w Wielkiej Brytanii osiągnął pozycję trzecią. Wszystkie trzy single osiągnęły pozycję pierwszą notowania Billboard Hot 100, z czego „S&M” stał się dziesiątym hitem Rihanny na tej liście, gdzie Rihanna jest najmłodszą artystką, która w najkrótszym czasie zgromadziła najwięcej singli numer jeden w Ameryce, pobijając tym samym rekord Mariah Carey. „Raining Men” i „Man Down” zostały wydane za pośrednictwem radia, z czego ten drugi wydano w Europie w formacie digital download. „California King Bed” czwarty singel z płyty, który osiągnął pozycję w pierwszej dziesiątce w trzynastu krajach świata, w tym pierwszą w Polsce oraz czwartą w Australii i Nowej Zelandii. „Man Down” trafiło na pierwsze miejsce we Francji i pięćdziesiąte dziewiąte w Ameryce, natomiast „Cheers (Drink to That)”, szósty singiel z płyty na pozycję siódmą Hot 100. „Only Girl (In the World)” otrzymało statuetkę na Grammy Awards za Najlepszy singel Dance. W celu promocji wydawnictwa Rihanna rozpoczęła swoją czwartą, a trzecią światową trasę koncertową zatytułowaną Loud Tour, podczas której dziesięć razy wystąpiła na londyńskiej arenie O2. 30 listopada 2011 roku album został nominowany do nagrody Grammy, w kategorii Album roku[2].