Back Makrozoobenthos German Macroinvertebrado Spanish Macroinvertébré benthique French Macroinvertebrati Italian Macrofauna Dutch Macrofauna Portuguese

Makrozoobentos

Kiełże i wypławki – przedstawiciele makrozoobentosu
Pobór organizmów zoobentosowych siatką hydrobiologiczną i ich wybieranie z kuwety
Przesiewanie próby pobranej z dna cieku w celu oddzielenia makrobezkręgowców

Makrozoobentos, makrofauna bentosowa – zgrupowanie makrobezkręgowców bentosowych, a więc zwierząt zaliczanych do bentosu o stosunkowo dużych rozmiarach. Często w jego określeniu pomija się człon podkreślający aspekt zwierzęcy i jako synonimu używa nazwy makrobentos[1][2][3], choć formalnie termin makrobentos odnosi się także do roślin, obejmując też makroflorę[4].

Samo określenie rozmiarów definiujących, czyli minimalnych, nie jest jednoznacznie ustalone i dotyczy nie tyle samych zwierząt, ile oczek siatki hydrobiologicznej lub sita służących do ich poboru z siedliska. Według różnych badaczy może to być rozmiar od 0,3 mm × 0,3 mm do 1 mm × 1 mm[1]. Często są to wymiary 0,5 mm × 0,5 mm[1][5]. Pod uwagę może też być brany jedynie krótszy z wymiarów[4]. Bezkręgowce bentosowe o mniejszych rozmiarach określa się jako mejobentos[1].

Do makrozoobentosu zalicza się przede wszystkim zwierzęta związane z różnego rodzaju podłożami podwodnymi – żyjące w osadach dennych, na kamieniach, na powierzchni roślin lub w ich wnętrzu (minujące). Jednak oprócz gatunków ściśle zoobentosowych, zalicza się do niego zwierzęta także pływające swobodnie lub biernie lub zamieszkujące powierzchnię wody[5], czyli z innych grup wyróżnianych w bardziej dokładnej klasyfikacji. Ponieważ to bardziej nektoniczny tryb życia, określa się je jako nektonobentos lub nektobentos[1].

W Europie do słodkowodnych makrobezkręgowców bentosowych są zaliczani przedstawiciele następujących taksonów[1]:

W wodach morskich do częściej występujących grup makrofauny należą[2]:

  1. ↑ a b c d e f Grzegorz Tończyk: Makrobezkręgowce bentosowe. W: Klucz do oznaczania makrobezkręgowców bentosowych dla potrzeb oceny stanu ekologicznego wód powierzchniowych. Grzegorz Tończyk, Jacek Siciński (red.). Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2013, s. 6, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-61227-25-0.
  2. ↑ a b Steven Degraer, Hans Hillewaert, Jan Wittoeck, Kris Hostens, Ward Appeltans, Jan Mees, Kris Cooreman, Edward Vanden Berghe, Tim Deprez, Magda Vincx: The macrobenthos atlas of the Belgian part of the North Sea. Bruksela: Belgian Science Policy, 2006, s. 157-161. ISBN 90-810081-6-1.
  3. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie bis
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. ↑ a b J. Levinton: LMN. [w:] Glossary of Marine Biology [on-line]. [dostęp 2020-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-01)]. (ang.).
  5. ↑ a b Andrzej Kołodziejczyk, Paweł Koperski, Maciej Kamiński: Klucz do oznaczania słodkowodnej makrofauny bezkręgowej dla potrzeb bioindykacji stanu środowiska. Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 1998, s. 2-9, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 83-7217-041-X.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy