Makrozoobentos, makrofauna bentosowa – zgrupowanie makrobezkręgowców bentosowych, a więc zwierząt zaliczanych do bentosu o stosunkowo dużych rozmiarach. Często w jego określeniu pomija się człon podkreślający aspekt zwierzęcy i jako synonimu używa nazwy makrobentos[1][2][3], choć formalnie termin makrobentos odnosi się także do roślin, obejmując też makroflorę[4].
Samo określenie rozmiarów definiujących, czyli minimalnych, nie jest jednoznacznie ustalone i dotyczy nie tyle samych zwierząt, ile oczek siatki hydrobiologicznej lub sita służących do ich poboru z siedliska. Według różnych badaczy może to być rozmiar od 0,3 mm × 0,3 mm do 1 mm × 1 mm[1]. Często są to wymiary 0,5 mm × 0,5 mm[1][5]. Pod uwagę może też być brany jedynie krótszy z wymiarów[4]. Bezkręgowce bentosowe o mniejszych rozmiarach określa się jako mejobentos[1].
Do makrozoobentosu zalicza się przede wszystkim zwierzęta związane z różnego rodzaju podłożami podwodnymi – żyjące w osadach dennych, na kamieniach, na powierzchni roślin lub w ich wnętrzu (minujące). Jednak oprócz gatunków ściśle zoobentosowych, zalicza się do niego zwierzęta także pływające swobodnie lub biernie lub zamieszkujące powierzchnię wody[5], czyli z innych grup wyróżnianych w bardziej dokładnej klasyfikacji. Ponieważ to bardziej nektoniczny tryb życia, określa się je jako nektonobentos lub nektobentos[1].
W Europie do słodkowodnych makrobezkręgowców bentosowych są zaliczani przedstawiciele następujących taksonów[1]:
W wodach morskich do częściej występujących grup makrofauny należą[2]:
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bis