Back الأرشيدوق ماكسيمليان فرانتس النمساوي Arabic ارشيدوق ماكسيمليان فرانز من النمسا ARZ ماکسیمیلیان فرانتس AZB Максимилиан Франц фон Хабсбург Bulgarian Maksimilijan Franjo Austrijski BS Maximilià Francesc d'Àustria Catalan Maxmilián František Habsbursko-Lotrinský Czech Maximilian Frans af Østrig Danish Maximilian Franz von Österreich German Μαξιμιλιανός Φραγκίσκος, αρχιδούκας της Αυστρίας Greek
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup Kolonii | |
| Okres sprawowania |
1784-1801 |
| Wielki Mistrz zakonu krzyżackiego | |
| Okres sprawowania |
1780-1801 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Maksymilian Franciszek Habsburg-Lotaryński (niem. Maximilian Franz Xaver Joseph Johann Anton de Paula Wenzel von Habsburg-Lothringen) (ur. 8 grudnia 1756 w Wiedniu, zm. 27 lipca 1801 w Hetzendorf) – arcyksiążę, arcybiskup elektor Kolonii 1784-1801, wielki mistrz zakonu krzyżackiego 1780-1801.
Najmłodszy z synów cesarza Franciszka I i Marii Teresy. Przeznaczony do stanu duchownego. Był arcybiskupem Kolonii i biskupem Münster. W 1769 uczyniony koadiutorem wielkiego mistrza krzyżackiego Karola Aleksandra Lotaryńskiego, od 1780 wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
Reformator zakonu krzyżackiego, który zamierzał przekształcić w katolicki instytut. Biurokrata i tytan pracy, przedstawiciel ducha Oświecenia. Mecenas kultury i sztuki.
Pochowany w kościele kapucynów w Wiedniu.
