Mamucia skocznia narciarska (pot. mamut) – skocznia narciarska, której punkt konstrukcyjny (K) umiejscowiony jest powyżej 170 metra, a rozmiar (HS) powyżej 185 m. Obecnie istnieje 7 mamucich skoczni narciarskich, z których 5 są czynne i to na nich co 2 lata (w „latach parzystych”) organizowane są mistrzostwa świata w lotach narciarskich.
Pierwszą w historii skocznią mamucią na świecie była stara Bloudkova velikanka (K90) w Planicy, wybudowana w 1933 r., a otwarta 4 lutego 1934. W 2009 r. Międzynarodowa Federacja Narciarska (FIS) zmieniła przepisy, zwiększając maksymalną różnicę wysokości pomiędzy startem, a rozbiegiem na 135 metrów (poprzednio było to 130 metrów). Żadna skocznia mamucia nie posiada zeskoku pokrytego igelitem. Vikersundbakken, Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie i Čerťák w Harrachovie mają sztuczne oświetlenie, natomiast na Letalnicy w Planicy sztuczne oświetlenie zainstalowano wyłącznie na czas trwania Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020[1][2]. Najwyższą wieżę najazdową ze wszystkich skoczni narciarskich - wysokości 73 metrów - posiada nieczynna Copper Peak w amerykańskim Ironwood. Skocznia w Akureyri nie posiada homologacji FIS.
Od 1985 r. FIS nie uznaje rekordów w długości skoku lub lotu za oficjalne. Nieoficjalny rekord świata ustanowiony został 18 marca 2017 na Vikersundbakken w Vikersundzie przez Stefana Krafta i wynosi 253,5 m. Z kolei najdłuższy skok/lot narciarski w historii (291 m) oddał - 24 kwietnia 2024 na obiekcie w Akureyri - Ryoyu Kobayashi, jednak nie oddał go w oficjalnej serii.
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieosw1BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieosw2BŁĄD PRZYPISÓW