Martwa natura

Vincent van Gogh, Irysy (1890)
Francisco de Zurbarán Martwa natura (ok. 1636)
Harmen Steenwijck Vanitas (1640)
Evaristo Baschenis, Instrumenty muzyczne na stole (1650)
Willem Kalf, Martwa natura (1660)
Paul Cézanne, Martwa natura z jabłkami (ok. 1890)
Trofea myśliwskie na tle krajobrazu, mal. nieznany, obraz zestawiony z dwóch różnych, Galeria Obrazów Pałacu Na Wyspie, Warszawa (1783)

Martwa naturagatunek malarski obejmujący kompozycje, zwykle malarskie lub rysunkowe, składające się ze stosunkowo niewielkich, nieruchomych, najczęściej nieożywionych przedmiotów, dobranych ze względów kompozycyjno-estetycznych lub symbolicznych.

Pospolitymi elementami martwych natur są owoce, kwiaty, książki, naczynia, broń, przyrządy myśliwskie, przybory kuchenne, przybory do palenia tytoniu, świece, karty i inne gry, instrumenty muzyczne itp. Częstym i niejednokrotnie głównym motywem są też najróżniejsze produkty spożywcze, jak owoce, ryby, pieczywo, jaja itp., czasem układane w kompozycję mającą sugerować gotowy posiłek, np. śniadanie. W martwych naturach pojawiają się też niewielkie żywe zwierzęta jak owady czy skorupiaki. Jeżeli w martwej naturze pojawia się większe zwierzę, lub – sporadycznie – nawet postać ludzka, to nigdy jako główny temat. Częstym i ważnym ze względów symbolicznych motywem bywa ludzka czaszka – związana z częstym w dziełach tego gatunku zawartą myślą o przemijaniu i marności życia i dóbr doczesnych (zob. Vanitas). W obrębie martwej natury mogą pojawiać się też dzieła sztuk przedstawiających, jak rzeźby i obrazy, na których z kolei ukazane są postacie ludzkie.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy