Matlary

Matlary
Tatranské Matliare
Ilustracja
Tablica przy wjeździe do Matlar
Herb
Herb
Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Powiat

Poprad

Wysokość

885–920 m n.p.m.

Populacja (2016)
• liczba ludności


100[1]

Kod pocztowy

059 60

Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry znajduje się punkt z opisem „Matlary”
Położenie na mapie kraju preszowskiego
Mapa konturowa kraju preszowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Matlary”
49,2°N 20,3°E/49,176100 20,293300
Nad Matlarami Łomnica i Kieżmarski Szczyt
Wojskowy ośrodek wypoczynkowy

Matlary lub Tatrzańskie Matlary[2] (słow. Tatranské Matliare, niem. Matlarenau, węg. Matlárháza) – osiedle położone przy Drodze Wolności u wschodniego podnóża Tatr Wysokich. Administracyjnie należy ono do Tatrzańskiej Łomnicy w mieście Wysokie Tatry.

Osada znajduje się przy wylocie Doliny Huncowskiej, pomiędzy Kieżmarskimi Żłobami a Tatrzańską Łomnicą, na wysokości ok. 885–920 m n.p.m. W obrębie miejscowości do potoku Łomnica (Skalnaty potok) wpływa Huncowski Potok (Huncovský potok) i połączone wody opuszczają teren TANAP-u. Na Niżniej Huncowskiej Uboczy, nieco na północny zachód od zabudowań, znajdują się dwa znane źródła: Źródło Jana (Jánov prameň, na wysokości 964 m) i Źródło Loischa (Loischov prameň).

Osiedle Matlary ma charakter uzdrowiskowy – położonych tu jest kilka większych budynków wczasowo-sanatoryjnych (w tym wojskowy ośrodek wypoczynkowy) oraz mniejsze zabudowania. W okolicy już w średniowieczu znajdował się folwark właściciela ziemskiego z Wielkiej Łomnicy, zniszczony najprawdopodobniej w pożarze na początku XV wieku. Jako datę powstania osady przyjmuje się rok 1863[3]. Uzdrowisko zostało założone w 1884 r. przez Mathiasa (Mateja) Loischa, na którego cześć nazwano i omurowano w 1910 i 1934 r. źródełko, tworząc pomnik z pamiątkową tablicą. W miejscowości przy Drodze Wolności znajduje się przystanek autobusowy. Matlary znajdują się około 2 km na północ od Tatrzańskiej Łomnicy i zamieszkane są przez ok. 200 osób. Zaczyna się tu jeden ze szlaków turystycznych do Doliny Kieżmarskiej.

  1. V tomto roku zrejme padne štvortisícová hranica. „Tatranský dvojtýždenník”. 1-2/XXVIII, s. 3, 2017-01-19. (słow.). 
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. KSNG, 2013. s. 267. [dostęp 2017-12-02].
  3. Mikuláš Agalács, Chronologia tatrzańskich osad, „Tatry” nr 4 (46)/2013.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in