Matylda Flandryjska

Matylda Flandryjska

Wyobrażenie wizerunku Matyldy z roku 1894
Królowa Anglii
Okres	od 1068 do 1083
Jako żona	Wilhelm Zdobywca
Koronacja	11 maja 1068
Poprzedniczka	Ealdgyth z Mercii
Następczyni	Matylda Szkocka
Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 1031
Data śmierci	2 listopada 1083
Ojciec	Baldwin V Flandryjski
Matka	Adelajda
Mąż	Wilhelm Zdobywca
Dzieci	Robert II Krótkoudy Adeliza (lub Alicja) Cecylia Wilhelm II Rudy Ryszard Adela Gundred Agata Konstancja Matylda Henryk I Beauclerc
Multimedia w Wikimedia Commons

Matylda (lub Maud) Flandryjska (ur. ok. 1031, zm. 2 listopada 1083) – córka Baldwina V, hrabiego Flandrii, i Adelajdy, córki króla Francji Roberta II. Ok. 1051 roku poślubiła księcia Normandii Wilhelma II, gdy ten podbił królestwo Anglii, została 11 maja 1068 roku koronowana na królową.

Małżeństwo z córką hrabiego Flandrii było dla Wilhelma niezwykłym wyniesieniem, zważywszy na jego nieślubne pochodzenie. Jednakże również Baldwin odnosił niezwykłą korzyść, spowinowacając się z jednym z najpotężniejszych władców na północy kraju, który po bitwie pod Val-es-Dunes był niekwestionowanym suzerenem w swym księstwie. Początkowo papież nie chciał wyrazić zgody na zawarcie małżeństwa z powodu zbyt bliskiego pokrewieństwa, jednakże dał się przemóc hojnymi donacjami.

Do ślubu doszło ok. 1051 roku w katedrze w Rouen lub też w jednym granicznych zamków hrabstwa Eu^[1].

W czasie buntu syna Roberta przeciw Wilhelmowi opowiedziała się po stronie tego pierwszego. W czasie pobytu męża w Anglii sprawowała w jego imieniu rządy na kontynencie. Została pochowana w Abbaye aux Dames („opactwie kobiet”) przy kościele Świętej Trójcy, którego była fundatorką.

Według tradycji cechą mającą wyróżniać Matyldę był jej wyjątkowo niski wzrost - mierzyła jakoby zaledwie 127 cm. Ekshumacja szczątków w 1819 roku (powtórzona w 1959 roku) obaliła ten mit. Badania szkieletu pokazały, że wzrost Matyldy wynosił 152 cm.