Pozostałości po mauzoleum | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Wysokość całkowita |
ok. 45 m |
Ukończenie budowy |
ok. 350 p.n.e. |
Zniszczono |
do początku XV w |
Położenie na mapie Turcji | |
37°02′16,58″N 27°25′26,76″E/37,037939 27,424100 |
Mauzoleum[1] w Halikarnasie – grobowiec Mauzolosa, perskiego satrapy Karii, wzniesiony ok. 350 p.n.e.. Jest uważany za jeden z siedmiu antycznych cudów świata (obecnie w Bodrum w południowo-zachodniej Turcji). Stanowi genezę określenia mauzoleum, które jest stosowane obecnie w odniesieniu do wielkich grobowców.
Budowla została zaprojektowana przez architektów Satyrosa i Pyteosa na polecenie królowej-wdowy – Artemizji. Ozdoby wykonali rzeźbiarze Skopas, Leochares, Timoteos i Bryaksis z Karii[2].
Mauzoleum nie przetrwało do naszych czasów. Zaniedbana budowla pod wpływem upływu czasu, działań ludzi i trzęsień ziemi stopniowo popadała w ruinę. W 1404 roku tylko fundamenty i podstawa budynku były w stanie nienaruszonym. W 1494 i 1522 Joannici zagrożeni najazdem Muzułmanów używali surowców z mauzoleum, aby wzmocnić swoją siedzibę znaną jako Zamek Świętego Piotra. W trakcie rozbiórki mauzoleum odkryty został sarkofag Mauzolosa, który następnie zaginął. Część zabytków z mauzoleum, m.in. rzeźby, znajduje się w British Museum w Londynie[3].
Mauzoleum było świątynią w jońskim porządku architektonicznym z kolumnadą, na którą składało się 40 kolumn[4]. Na jej szczycie znajdowała się 24-stopniowa piramida z kwadrygą niosącą postaci zmarłego króla i jego małżonki – Artemizji. Była zbudowana na planie prostokąta o wymiarach 35,6 × 25 m i miała 45 m wysokości.