Back McDonnell F3H Demon Afrikaans ماكدونيل إف 3 إتش ديمون Arabic McDonnell F3H Demon Czech McDonnell F3H German McDonnell F3H Demon English McDonnell F3H Demon Spanish مکدانل اف۳اچ دمون Persian McDonnell F3H Demon Finnish McDonnell F3H Demon French McDonnell F3H Demon Galician
 Para F3H Demonów z eskadry VF-13 „Night Cappers” | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
średniopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
1 – pilot |
| Historia | |
| Data oblotu |
7 sierpnia 1951 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Westinghouse J40-WE-22 |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10,77 m |
| Długość |
17,98 m |
| Wysokość |
4,45 m |
| Powierzchnia nośna |
41,1 m² |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
622 węzły, 1152 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
72,9 m/s |
| Pułap |
13 000 m |
| Zasięg |
2900 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 × 20 mm – Colt Mk 12 | |
| Użytkownicy | |
| US Navy | |
| Rzuty | |
| |
McDonnell F3H Demon – odrzutowy samolot myśliwski zaprojektowany na potrzeby Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
W maju 1948 roku US Navy opublikowała wymagania taktyczno-techniczne dla dziennego pokładowego samolotu myśliwskiego, który miałby takie same lub lepsze osiągi, jak ówczesne myśliwce US Air Force. Miał być napędzany silnikiem turboodrzutowym Westinghouse J40 o ciągu 49 kN (trzy razy więcej niż silników w myśliwcu F2H Banshee) i mieć płaty o skosie 45 stopni. Swój pierwszy projekt myśliwca o skośnych skrzydłach przedstawiła między innymi firma McDonnell, która w styczniu 1949 roku otrzymała zamówienie na zbudowanie prototypu oznaczonego XF3-H1.
Prototyp pierwszy lot wykonał 7 sierpnia 1951 roku. Parametry zastosowanego silnika okazały się wielkim rozczarowaniem – dawał on tylko połowę z zakładanej mocy. Dodatkowo wyszły na jaw problemy techniczne. Z trzydziestu pięciu F3H-1N z silnikami J40, osiem uległo poważnym wypadkom. Po tych zdarzeniach samoloty wyposażone w ten silnik zostały uziemione i rozpoczęto poszukiwanie nowego napędu.
Na następcę wybrano silnik Allison J71. Samoloty z tym silnikiem oznaczono jako F3H-2N. Użycie tego silnika wymusiło przeprojektowanie samolotu – powiększono skrzydła i powiększono kadłub. Pierwszy lot Demona z nowym silnikiem nastąpił w październiku 1954 roku. W czasie korzystania z nowych silników wyszły na jaw jego niedoskonałości. Po pierwsze dało się zauważyć małą moc, niewystarczającą do napędzania samolotu tej wielkości. Dodatkową bolączką były częste spadki mocy i pompaże silnika. Kolejnym istotnym problemem była niezawodność systemu katapulty: wersję początkową uznano za dość zawodną i ostatecznie zdecydowano się na wybór foteli katapultowych firmy Martin-Baker. Fotele tej firmy stały się standardem marynarki z powodu ich wysokiej niezawodności na małej wysokości i przy małej prędkości.
Pomimo tych problemów lotnictwo U.S.Navy zdecydowało się zamówić 239 samolotów w wersji F3H-2. Demon był drugim w służbie marynarki myśliwcem, którego można było użyć w każdych warunkach pogodowych (pierwszym był F2H-4 Banshee z zabudowanym radarem AN/APG-51). F3H-2 wyposażono w ulepszoną wersję radaru (AN/APG-51A), następnie dwukrotnie ulepszaną. W sumie zbudowano 519 tych maszyn. F3H-2 Demon pozostał głównym myśliwcem marynarki do roku 1962, kiedy został zastąpiony przez samolot F-4 Phantom II. Pomimo że zaprojektowany w czasie wojny koreańskiej, samolot ten nigdy nie brał udziału w walce.
