Melaleuca leucadendra | |||||
Systematyka[1][2] | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Podkrólestwo | |||||
Nadgromada | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Nadklasa | |||||
Klasa | |||||
Nadrząd | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj |
melaleuka | ||||
Nazwa systematyczna | |||||
Melaleuca L. Mant. Pl. 1: 14 (1767)[3] | |||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
M. leucadendra (Linnaeus) Linnaeus[4] | |||||
|
Melaleuka (Melaleuca) – rodzaj roślin z rodziny mirtowatych. Jego ujęcie jest problematyczne i niejednoznaczne. Tradycyjnie ujmowany jako jeden z wielu rodzajów plemienia Melaleuceae obejmuje ok. 200 gatunków[5]. W szerokim ujęciu są tu zaliczane wszystkie taksony z plemienia i wówczas rodzaj liczy 382 gatunki[3]. Niezależnie od ujęcia zaliczane tu rośliny występują na obszarze od Półwyspu Indochińskiego po Nową Kaledonię, Australię i Tasmanię, z centrum zróżnicowania w Australii, gdzie występuje ich zdecydowana większość[6][5]. Gatunki introdukowane z tego rodzaju rosną w różnych obszarach strefy międzyzwrotnikowej[3], czasem jako bardzo inwazyjne, uciążliwe w zwalczaniu i tworzące jednogatunkowe zbiorowiska w miejscu pierwotnie rodzimej roślinności np. Melaleuca quinquenervia na Florydzie, w Brazylii i na Nowej Kaledonii[6]. Rośliny te zasiedlają tereny skaliste i piaszczyste, zarówno suche jak i bagienne, także zasolone. Kwiaty zapylane są głównie przez ptaki, a nasiona uwalniane są z twardych, zdrewniałych torebek zwykle po działaniu ognia[5].
Liczne gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne dla efektownych kwiatostanów. Uprawiane są dla pozyskania olejków eterycznych, jako rośliny biotechniczne do obniżania poziomu wód na terenach bagiennych, jako źródło biomasy i drewna. Niektóre gatunki wykorzystywane są jako lecznicze[6].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ruggiero
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie apweb