Mike Bloomfield

Ten artykuł od 2015-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mike Bloomfield, właśc. Michael Bernard Bloomfield (ur. 28 lipca 1943 w Chicago, zm. 15 lutego 1981) – amerykański muzyk, gitarzysta i kompozytor.

Znany jako lider grup The Paul Butterfield Blues Band i Electric Flag, nagrywał także jako artysta solowy oraz gościnnie na albumach innych wykonawców jako muzyk sesyjny. Bloomfield występował z wieloma przedstawicielami chicagowskiego bluesa, jeszcze zanim osiągnął swoją sławę, przyczynił się do odrodzenie klasycznego chicagowskiego bluesa i innych stylów muzyki bluesowej w drugiej połowie lat 60. Jego muzycznymi inspiracjami byli Scotty Moore, Chuck Berry, Little Richard, B.B. King, Big Joe Williams, Otis Rush, Albert King, Freddie King i Ray Charles. W 2003 roku w rankingu na 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone sklasyfikowany na pozycji 22 w 2003 i 42 w 2011. Zmarł prawdopodobnie z powodu przedawkowania narkotyków^{[potrzebny przypis]}.