Mistrzostwa Europy w Curlingu 2013 odbyły się dwuetapowo, grupa C rywalizowała w duńskim Tårnby między 7 a 12 października, grupy A i B swój turniej rozegrały w Stavanger, na lodowisku Sørmarka Arena od 23 do 30 listopada. W rywalizacji łącznie wzięły udział 54 zespoły (22 kobiece i 32 męskie).
Tytułów mistrzowskich z 2012 broniły Rosjanki i Szwedzi. Zarówno Rosjanki jak i Szwedzi, uplasowali się na 5. miejscu. Zawodniczki z Rosji (Anna Sidorowa) przegrały mecz barażowy o awans do fazy play-off przeciwko Danii. Męska drużyna Szwecji (Niklas Edin) mając 4 porażki nie zakwalifikowała się do fazy finałowej.
Konkurencję pań wygrała reprezentacja Szwecji (Margaretha Sigfridsson), która w finale pokonała Szkotki (Eve Muirhead) 10:5. Szwedki do fazy finałowej zakwalifikowały się z 3. miejsca Round Robin. W dolnym meczu Page play-off pokonały Dunki 10:2, w półfinale wynikiem 7:6 były lepsze od Szwajcarek. Porażka zespołu szkockiego w finale była jedyną porażką tej ekipy w całym turnieju. Na najniższym stopniu podium uplasowały się Szwajcarki dowodzone przez Mirjam Ott, mecz o 3. miejsce przeciwko Danii (Lene Nielsen) zakończył się wynikiem 6:4.
W grupie B triumfowały Finki (Sanna Puustinen). Do wyższej dywizji awansowały również Estonki (Maile Mölder), będzie to ich debiut w grupie A. W fazie play-off uczestniczyły również Angielki i Austriaczki. Do niższej klasy rozgrywek spadły Norweżki (Marianne Rørvik) i Włoszki (Veronica Zappone), obie drużyny w rundzie grupowej odniosły tylko po jednym zwycięstwie. Do turnieju grupy C zostały zdegradowane Słowenki (Valentina Jurinčič) i Hiszpanki (Irantzu García).
Tytuły mistrzów Europy wywalczyli Szwajcarzy (Sven Michel), w meczu finałowym pokonali gospodarzy (Thomas Ulsrud) 8:6. Wcześniej ekipy te rywalizowały w górnym meczu fazy finałowej, w którym to Norwegowie zwyciężyli 7:4. Brązowe medale w męskiej rywalizacji zdobyli Szkoci (David Murdoch) pokonując w małym finale Duńczyków (Rasmus Stjerne) 7:6. Te same drużyny spotkały się w meczu Page play-off, tam lepsi byli Skandynawowie.
Najsłabszymi drużynami grupy A były drużyny fińska (Tomi Rantamäki) i francuska (Joffrey Vincent). Finowie rok wcześniej awansowali z niżej klasy rozgrywek, natomiast Francuzi ostatni raz grali tam w 2005. Grupę B wygrali Niemcy (Johnny Jahr), którzy w finale pokonali Włochów (Amos Mosaner) 9:3. Dodatkowo męska reprezentacja Niemiec była jedynym zespołem, który w trakcie turnieju nie przegrał żadnego spotkania. Do grupy C spadli Belgowie (Timothy Verreycken) i Słowacy (Pavel Kocian).
Występ reprezentacji Polski kobiet (Elżbieta Ran) zakończył się na 8. miejscu z 3 wygranymi i 6 przegranymi meczami. Męska drużyna (Tomasz Zioło) wygrała ostatni mecz w fazie grupowej przeciwko Holendrom (Jaap van Dorp) 7:5. Reprezentacje te zrównały się bilansem (5 wygranych i 2 porażki) i zajmowały wspólnie 2 miejsce. W tej sytuacji rozegrano mecz barażowy o wejście do rundy finałowej, drugi mecz tych zespołów zakończył się wygraną zespołu holenderskiego 11:7. Polacy zostali sklasyfikowani ostatecznie na 6. miejscu. Jest to najlepszy wynik osiągnięty przez polskich mężczyzn, wcześniej było to 18. miejsce osiągnięte w 2008 i 2011.
Z październikowych zmagań grupy C do grupy B awansowały Białorusinki oraz Słowenki. Wśród panów zakwalifikowali się Walijczycy oraz Rumuni, którzy zadebiutowali w rozgrywkach wyższej klasy.
Zawody są eliminacjami do MŚ Kobiet 2014 (8 miejsc) i Mężczyzn (8 miejsc). Do czempionatu globu zakwalifikowały się żeńskie reprezentacje Szwecji, Szkocji, Szwajcarii, Danii, Rosji, Czech, Łotwy i Niemiec (dzięki wygranej nad Finlandią w challange'u). W męskim turnieju rozgrywanym w Pekinie wystąpią Norwegowie, Szwajcarzy, Szkoci, Duńczycy, Szwedzi, Rosjanie, Czesi oraz Niemcy, którzy wygrali challenge przeciwko Łotyszom.