Mitologia egipska

Mitologia egipska – zbiór mitów, mających na celu ugruntowanie pozycji i określenie funkcji bóstw w wierzeniach ludności zamieszkującej państwo Faraonów aż do nadejścia chrześcijaństwa i islamu. Za początek kształtowania się egipskiego zbioru mitów należy uznawać połowę IV tysiąclecia, kiedy na terenie obecnej delty i doliny Nilu zaczęły zawiązywać się pierwsze organizmy państwowe, zjednoczone ostatecznie w dwa królestwa Egiptu Dolnego, czyli Delty, i Górnego, czyli Doliny. Oba królestwa zostały ostatecznie zjednoczone w jedno państwo. Wraz z procesem jednoczenia politycznego ziem Egiptu przeobrażeniom ulegały systemy wierzeń. Z lokalnych wariantów bóstw jedne zyskiwały przewagę nad drugimi, tworząc hierarchie i panteony. Mity miały uzasadniać i wyjaśniać rolę poszczególnych bogów oraz ugruntować miejsca ich kultu oraz przewagę nad innymi ośrodkami. W stosunku do religii mity miały charakter wtórny i niejednokrotnie pełniły funkcję propagandową. Mity podpierały w ten sposób od strony metafizycznej polityczną przewagę jednych ośrodków kultu religijnego nad innymi. Kolegia kapłańskie pracowały nad tym, aby miejsce, nad którym sprawowały pieczę, włączyć do cyklu legend o bogach, które już uzyskały poczesne miejsce w systemie wierzeń Egipcjan^[1].