Modernizm – nurt w filozofii i teologii katolickiej przełomu XIX i XX wieku.
Głównymi przedstawicielami modernizmu katolickiego byli teologowie Alfred Loisy, autor książki L'Évangile et l'Église (1902) oraz George Tyrrell, a także filozofowie Maurice Blondel i Édouard Le Roy , jednak żaden z nich nie używał nazwy "modernizm" w odniesieniu do swoich poglądów. Do tego nurtu zaliczano też do pewnego stopnia historyka chrześcijaństwa Louisa Duchesne’a.
Modernizm został oficjalnie potępiony jako zbiór wszystkich herezji przez papieża Piusa X w encyklice Pascendi Dominici gregis[1].