|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(5α,6α)-7,8-didehydro-4,5-epoksy-17-metylmorfinan-3,6-diol
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C17H19NO3
|
| Masa molowa
|
285,34 g/mol
|
| Wygląd
|
bezbarwne błyszczące słupki[1] lub biały proszek[1]
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
57-27-2 (wolna zasada)
52-26-6 (chlorowodorek)
64-31-3 (siarczan)
|
| PubChem
|
5288826
|
| DrugBank
|
DB00295
|
| SMILES
|
CN1CC[C@]23[C@@H]4[C@H]1CC5=C2C(=C(C=C5)O)O[C@H]3[C@H](C=C4)O
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C17H19NO3/c1-18-7-6-17-10-3-5-13(20)16(17)21-15-12(19)4-2-9(14(15)17)8-11(10)18/h2-5,10-11,13,16,19-20H,6-8H2,1H3/t10-,11+,13-,16-,17-/m0/s1
|
| InChIKey
|
BQJCRHHNABKAKU-KBQPJGBKSA-N
|
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
|
|
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
siarczan morfiny
|
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H225, H301, H311, H331, H370
|
| Zwroty P
|
P210, P260, P280, P301+P310, P311
|
|
|
| Europejskie oznakowanie substancji
|
| oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
siarczan morfiny
|
|
|
Łatwopalny
(F)
|
Toksyczny
(T)
|
|
|
|
| Zwroty R
|
R11, R23/24/25
|
| Zwroty S
|
S7, S16, S36/37, S45
|
|
|
| NFPA 704
|
Na podstawie
podanego źródła[5]
siarczan morfiny
|
|
|
|
| Podobne związki
|
| Pochodne
|
kodeina, tebaina, heroina, hydromorfon, etylomorfina, dezomorfina
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
N02AA01
|
| Legalność w Polsce
|
środek odurzający grupy I-N
|
| Stosowanie w ciąży
|
kategoria C
|
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
dożylnie, domięśniowo, podskórnie, wziewnie, doustnie
|
|
|
|
|
|
