Most wantowy, most podwieszany – rodzaj mostu, w którym obciążenia z pomostu przenoszone są na pylony poprzez ukośnie biegnące cięgna, najczęściej wykonane w postaci lin stalowych.
Ten rodzaj mostu jest prawie zawsze najbardziej opłacalny w przypadku mostów, których najdłuższe przęsła mają od 150 m do 915 m[1]. W przypadku dłuższych przęseł tańsze są mosty wiszące, które mogą posiadać niższe pylony.
Choć mosty o ukośnych cięgnach proponowano już w XIX wieku, za pierwszy nowoczesny most podwieszony uznaje się powszechnie most w Strömsund w Szwecji, oddany do użytkowania w 1956 roku[potrzebny przypis]. 1 sierpnia 2012 roku w Rosji oddano do użytku Most Rosyjski, łączący Władywostok z Wyspą Rosyjską. Najdłuższe przęsło ma długość 1104 m[2].
W Polsce pierwszym obiektem mostowym o ustroju nośnym podwieszonym była kładka przez Dunajec w Tylmanowej, wybudowana w 1959 roku. Do początku lat 90. wybudowano w kraju kilkanaście obiektów podwieszonych, głównie kładek dla pieszych, w tym m.in. kładkę nad Wisłą w Ustroniu (1969), kładkę nad ul. Jagiellońską w Warszawie, kładkę nad jeziorem Mikołajskim w Mikołajkach (1976), most podwieszony w Sieradzu (1979) i Most Esperanto w Bydgoszczy (1979).