Muton (geomorfologia)

Schemat powstawania mutonu. Na czerwono oznaczono kierunek ruchu lodowca, a na niebiesko powierzchnię szlifowania – detersji.
Muton w Yosemite National Park w Stanach Zjednoczonych.
Muton w Cadair Idris w Walii.
Skalista wyspa o charakterze mutonu (szkier) Dubh Fheith w Hebrydach Wewnętrznych w Szkocji.
Mutony w tatrzańskiej Dolinie Pięciu Stawów (Niżnia i Wyżnia Kopa)

Muton, baraniec, barani łeb, bochen skalny[a], wygład tarczowy[a] (fr. roche moutonnée)[1] – forma ukształtowania powierzchni Ziemi powstała w wyniku działalności lodowca (procesy glacjalne); oszlifowany, podłużny pagórek lub garb o długości od kilku do kilkuset metrów i wysokości do kilkuset metrów[2].


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
BŁĄD PRZYPISÓW
  1. roche moutonnée, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-01-18] (ang.).
  2. Mieczysław Klimaszewski, Geomorfologia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1981, s. 666-668, ISBN 83-01-03498-X.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in