NCAA Division I

NCAA Division I – najwyższa z trzech dywizji, na jakie podzielona jest NCAA, główny system międzyuczelnianych rozgrywek sportowych w Stanach Zjednoczonych. Kryterium przydziału do dywizji jest budżet przeznaczany przez uczelnię na sport, w szczególności liczba oferowanych przez nią stypendiów sportowych, oraz poziom posiadanej infrastruktury. Choć uczelnie mogą wybrać, w których sportach będą wystawiać swoje reprezentacje, w Division I łączna liczba wystawionych przez nie zespołów nie może być mniejsza niż 14, w tym co najmniej siedem zespołów kobiecych i co najmniej 6 zespołów męskich. W praktyce wymogi te sprawiają, iż na udział w Division I mogą pozwolić sobie raczej duże i zamożne uczelnie, w większości o statusie uniwersytetu. Z drugiej strony, gwarantuje to wysoki poziom rozgrywek, dzięki czemu zawody międzyuczelniane cieszą się w USA bardzo dużą popularnością.

Uczelnie mogą awansować do dywizji, przechodząc pomyślnie tzw. proces reklasyfikacji, w ramach którego muszą dowieść, że spełniają wszystkie kryteria. Obecnie przyjmowanie nowych wniosków zostało zawieszone do roku 2012. W skład Dywizji I wchodzą aktualnie 342 uczelnie, zaś 7 kolejnych jest w trakcie reklasyfikacji. Dywizja dzieli się na konferencje, skupiające nie więcej niż kilkanaście szkół. Większość rozgrywek toczy się na poziomie konferencji, a dopiero ich zwycięzcy rywalizują na szczeblu dywizji.

Znaczna część rozgrywek Division I jest transmitowana w telewizji. Głównymi partnerami telewizyjnymi są sieci ESPN i CBS. Ta ostatnia posiada specjalny kanał, CBS College Sports Network, poświęcony w całości sportowi uczelnianemu.