Nederlandse Publieke Omroep – sieć publicznych towarzystw radiowych i telewizyjnych w Holandii. W przeciwieństwie do większości publicznych nadawców w Europie jest silnie zdecentralizowana. Pierwszy nadawca publiczny w Holandii zaczął nadawanie w 1930. Do końca lat osiemdziesiątych jej kanały telewizyjne nie miały konkurencji, gdyż zakazana była telewizja prywatna.
W przeciwieństwie do nadawców publicznych w większości innych krajów - które są albo korporacjami krajowymi (takimi jak BBC lub TVP/PR), federacjami regionalnych organów prawa publicznego (na przykład ARD, SRG SSR) lub instytucjami rządowymi i opartymi na członkach z własnymi kanałami i urządzeniami (takimi jak PBS) – te w Holandii to stowarzyszenia nadawcze zrzeszone, których członkowie mają wspólne udogodnienia. Układ ten ma swoje korzenie w systemie opracowanym w Holandii na początku XX wieku, znanym jako filaryzacja. W ramach tego systemu różne religijne i polityczne nurty społeczeństwa holenderskiego mają swoje własne, odrębne stowarzyszenia, gazety, kluby sportowe, instytucje edukacyjne, a także organizacje nadawcze.