Dynastia Nemaniczów (serbski - Немањићи, Nemanjići) – serbska dynastia panująca w Serbii i jej terytoriach zależnych od ok. 1166 do 1371.
Nazwa dynastii pochodzi od nazwiska jej założycieli, Stefana Nemanii. Dynastia jest jedną z bocznych gałęzi innej dynastii serbskiej, panującej w XI wieku, Wukanowiczów. Z dynastii Nemaniczów pochodzi jedenastu serbskich monarchów.
Po tym, jak Stefan Nemania wybrał imię Stefan, wszyscy jego potomkowie brali to samo imię jako jeden z członów swojego tytułu. Stało się to później przyczyną konfliktów, gdyż fałszywi pretendenci do tronu żywili pretensje co do panowania w Serbii wybierając sobie również imię Stefan.
Władcy z dynastii Nemaniczów nosili tytuł Wielkiego Księcia Raszki (od 1166). Po koronacji Stefana I pełny tytuł brzmiał: Król Raszki, Duklji, Travunii, Dalmacji i Zachlumia, z reguły jednak tytułowano się w sposób skrócony - Król Serbów. Po wprowadzeniu caratu w 1346 władcy z dynastii Nemaniczów zaczęli używać tytułu Car Wszystkich Serbów, Albańczyków, Greków i Bułgarów.