Neobizantynizm

Przykłady budowli neobizantyńskich

Neobizantynizm, styl neobizantyński lub styl neobizantyjski – nurt w architekturze historyzmu drugiej połowy XIX wieku i początku XX wieku, nawiązujący do architektury bizantyńskiej. Stosowany szczególnie w budynkach użyteczności publicznej i w budynkach sakralnych. Architektura neobizantyńska zawiera elementy klasycznej architektury bizantyńskiej, zaczerpnięte ze średniowiecznej chrześcijańskiej architektury Europy Wschodniej, szczególnie krajów prawosławnych, na które największy wpływ wywarło Cesarstwo Bizantyńskie w okresie między V a XI wiekiem. Styl ten charakteryzuje się zastosowaniem arkad, półkolistych sklepień i kopuł; do budowy stosuje cegły, stiuk, a w zdobnictwie mozaikę^[1].