Neotomizm

Neotomizm – współczesna wersja tomizmu, główny kierunek filozoficzny neoscholastyki, popularny w łonie katolicyzmu. Neotomiści opowiadają się za tzw. klasyczną koncepcją filozofii, akcentują różnicę między nauką a religią i sztuką; za "filozofię pierwszą" uznają teorię bytu. Istotnymi wyróżnikami neotomizmu są: realizm, pluralizm, hylemorfizm, teizm, intelektualizm, klasyczna koncepcja prawdy, umiarkowany realizm pojęciowy[1][2][3].

  1. Włodzimierz Dłubacz, O kulturę filozofii. Zagadnienia podstawowe, Mieczysław Albert Krąpiec, Lublin: Polihymnia, 1994, s. 153, ISBN 83-85684-38-7, OCLC 749476846.
  2. F. Greniuk, Neotomizm w teologii moralnej w ocenie magisterium Kościoła, „Studia Theologica Varsaviensia“, 29, 1991, 2, s. 137-149.
  3. K. Szocik, Mariana Morawskiego koncepcja wychowania do życia w państwie, „Polska Myśl Pedagogiczna“, 1, 2015, 1, s. 242.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy